A a , Tahta ve Ekolojik zellikleri Nelerdir Diyarbakir Cerkes Efeler
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır.
Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . . ) vasıtasıyla "Tevrat").
Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar.
110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
http://www.cssdrive.com/?URL=https://uskudaranadolu.org
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir.
Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır .
Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . . . ) vasıtasıyla "Tevrat").
Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır .
Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi".
Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır.
Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda .
Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar.
110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir.
Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır.
Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
https://en.gigazine.net/?URL=https://uskudaranadolu.org
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
http://nitrogen.sub.jp/php/Viewer.php?URL=https://uskudaranadolu.org
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . . . ) vasıtasıyla "Tevrat").
Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır.
Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir.
Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır.
Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir.
Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir .
Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
http://guru.sanook.com/?URL=https://uskudaranadolu.org
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar.
110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi".
Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
http://www.mpx.net/suche.html?cc=1&URL=https://uskudaranadolu.org
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır .
Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır.
Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır .
Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
http://www.migrantcinema.net.gridhosted.co.uk/?URL=https://uskudaranadolu.org
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır.
Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi".
Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır.
Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
http://www.mn2020.org/?URL=https://uskudaranadolu.org
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır.
Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır .
Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir .
Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
http://www.theamericanmuslim.org/tam.php?URL=https://uskudaranadolu.org
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda .
Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda .
Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar.
110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir.
Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar.
110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir .
Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir .
Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat").
Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır.
Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda .
Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır.
Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır.
Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır .
Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi".
Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır.
Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir.
Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1.
600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur.
Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar.
110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir .
Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir.
Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda .
Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir.
Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir .
Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda .
Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi".
Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı.
BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ).
Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar.
Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır.
Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir.
Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir .
Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır .
Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir .
İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir.
Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir.
Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır .
Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine .
Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır .
Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir .
Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır .
Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1].
Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi".
Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100.
000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur.
Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat").
Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir.
Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür .
Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir.
Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur.
. Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
https://www.triathlon.org/?URL=https://uskudaranadolu.org
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır .
Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir .
Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür.
Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz.
Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir.
Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir).
, ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir.
Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir .
Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur.
Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir.
Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . . .
) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir.
Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır .
Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir .
Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır.
Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz.
Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir .
Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar.
Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4.
600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800.
000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır .
Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır.
Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar.
Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır. Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür.
Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında).
Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir.
Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur.
In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde .
Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2.
300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir . 1.
600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava .
2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir.
Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir.
[2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur .
Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır. Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır .
Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9.
550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar .
Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur.
iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır .
Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir . Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine.
İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit .
Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit.
Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var. Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır .
Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır. Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( .
. . .
. ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir.
Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir.
Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir . Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar.
İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır. içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir.
Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler.
Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir . Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve.
Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir.
Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur.
Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur. Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır.
Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir.
Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır.
Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür.
Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) .
Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115. 65 metrenin üzerine çıkar.
110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir.
Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar. kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır.
Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir. Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2].
Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi . Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır .
En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor.
Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi . Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor.
Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir . Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder.
Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir. Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder.
Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var . Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç .
İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir.
İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur. Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak .
Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri. Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır). Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir.
Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır. Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . .
. . . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır.
Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır. Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir.
Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır. Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar .
Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir. Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir.
Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır . İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz .
Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır .
Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur . Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur.
Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. . Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez.
Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir . Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez.
Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir . Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir.
In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir. Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır.
Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir . Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur .
İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar . Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler.
Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2. 800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3.
800 metre yükseklikte bile görülebilir. Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi.
Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar. Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır.
15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160. 000 metrekaredir.
Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25. 435 joule kadar enerji tüketir .
1. 600 gram glikoz ve 1. 712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi.
Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir.
[1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir. Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi". Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir. Bu en geniş ağaçlardan biri olmasına rağmen (11 metreye kadar çapa, 35 metreye kadar çevreye kadar), bu engel bu ağacın boyutlarıyla ilgili resmi bir veri ile sonuçlanmamıştır. Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur. Gövde çapı 36 metreden fazladır ve kıvrımları arasına bir bank yerleştirilmiştir.
Ağaç gövdesi tamamen oyuktur ve içeride küçük bir bar inşa edilmiştir. [2]. Afrika baobab ağacı dünyanın en genişlerinden biridir. Modern botanikte , ağacın çevresi yerine çapının belirtilmesi giderek artan bir gelenek haline geldi .
Çap, gövdenin yuvarlak olduğu varsayılarak, çevrenin bir turtaya bölünmesiyle hesaplanır . Veriler bilimsel literatürde DBH ( Göğüs hizasında çap ; Göğüs Yüksekliğinde Çap ) olarak yazılmıştır . En geniş ağaç " Al Tula " (El Tule) olarak adlandırılır ve Meksika'ya dönen Oaxaca Eyaleti, Santa Maria del Tula kasabasındaki ön avluda bulunur . Gövde çapı genellikle 1 ila 3 metre arasında değişen bir taksodion türüdür ; Bununla birlikte, Oaxaca'daki bireyin çapı yaklaşık 16 metredir ve çevresi 49 metreden fazladır. Ağacın toplam hacmini ölçmek daha zor bir iştir ve sadece birkaç ölçüm yapılmıştır.
Bazıları yaprakları içerir ve bazıları sadece gövdeyi dikkate alır; Hiçbir hacim ölçümü kökü dikkate almaz. Dünyanın en büyük ağacı ve aslında dünyadaki en büyük organizma, General Sherman olarak bilinen dev bir sekoyadır . Yıllardır dünyanın bilinen en eski ağacı, California'da çam kozalağı ( Pinus Longaeva ) türü çam mahsulü türlerini detaylandıran " Methuselah " adlı bir ağaçtır . Methuselah'ın 4850 yaşında olduğu tahmin ediliyor. Kadar 1964 5000 yaşında yaklaşık olarak tahmin edilmiştir "Prometheus" adlı bir ağaç vardı, ama bu yıl ağaç tarafından araştırma amacıyla aşağı kesildi bir öğrenci dan Kuzey California Üniversitesi .
Ağacın kesilmesi büyük tartışmalara neden oldu ve bu güne kadar ağacın neden kesilmesi gerektiği ve bunun için izinlerin nasıl alındığı tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. BBC raporları , İsveç'teki Uma Üniversitesi'nden bilim adamlarının İsveç'teki Polo Dağı bölgesinde 9. 550 yıllık bir köknar ağacı keşfettiklerini iddia ediyor. Ağaçların ayırt edici özelliği, diğer bitkilere göre büyüklükleri ve boyları ve üzerlerindeki miktardır. Boyları , su veya temel mineraller gibi diğer kaynaklar bol olduğunda ağaçların ışık için rekabet etmesine ve bu tür ortamlarda baskın bitki türleri haline gelmesine izin veren bir hayatta kalma özelliğidir .
Afrika'daki Savannah gibi daha kuru ortamlarda bile ağaçların yüksekliği hayatta kalma özelliği olarak hizmet eder. Örneğin orada akasya ağaçları, zürafaların otlamasına engel olmak için uzar . Birçok büyüme koşulu altında, ağaçlar tek bir merkezi gövde geliştirir ve bu da onlara genellikle ağaçlarla ilişkilendirilen büyüme konfigürasyonunu verir. Bununla birlikte, birçok ağaç, özellikle büyümeleri ışık miktarlarıyla sınırlı olmadığında, birden fazla gövde geliştirir.
Büyüme şeklindeki bu esneklik aynı zamanda birçok ağacın bir özelliğidir ve farklı koşullara uyum sağlama yeteneklerini ifade eder. Eğer öyleyse, ağaçlar çalılardan farklıdırEsas olarak yükseklik ve bazen de gövde sayısı bakımından, ancak birçok durumda ağaç ve çalı arasında ayrım yapmak zordur, çünkü farklı koşullar altında ağaç ve çalı türleri, bir sınır çizmenin zor olduğu bir dizi büyüme konfigürasyonu oluşturur. iki konfigürasyon arasında Bugün , hala ağaç olarak kabul edilen bonsai ağaçları gibi birçok çalıdan daha küçük boyutlu birçok insan yapımı cüce ağaç da var .
Ağaçların iki önemli özelliği, çoğu durumda yere yakın gelmeyen , ancak ondan biraz uzakta olan ve yerden yapraklara kadar çıplak gövdenin bir bölümünü bırakan yapraktır (dallara ve yapraklara dahildir). , ve gövdeyi ve dalları oluşturan ana malzeme: Bitkinin kendi adına adı verilen ağaç . İbranice'de ağaç kelimesi hem hammadde hem de bitki için ortaktır, ağaç kelimesi ise sadece bitki ağacı için kullanılır. Diğer dillerin çoğunda da bitki ve maddeyi ifade eden ayrı kelimeler vardır; örneğinİngilizce bitkiyi, ahşabı ise malzemeyi belirtmek için kullanılır . Histolojik açıdan Tip sekonder bir ahşap malzeme türü olarak kabul edilir .
Uç , vasküler bitkilerde maddeleri taşımak için kullanılan iki ana dokudan biridir : demet , bitkinin yeşil olmayan ve dolayısıyla fotosentetik olmayan tüm kısımlarına organik besinleri - özellikle sakarozu - verir ( fotosentetik hücrelerde sakarozun kaynağı , burada Calvin çemberi olarak adlandırılan süreçte su ve karbondioksitten oluşur ). Uç çoğunlukla su, tuz taşır Ve mineraller ve çoğunlukla uygun ölülerden oluşur - demetin aksine. İkincil tavsiye, yıllar içinde gelişen sıkıştırılmış tavsiyelerdir. İkincil ucun en yaygın şekli, ağaç bitkisinin gövde ve dallarının ana bileşeninden bahsedildiği gibi ahşap malzemedir. Ahşap malzeme bir tür ikincil uçtur.
Ahşap malzeme birkaç temel bileşikten oluşur : Selüloz : %40 ila %50; Glikoz birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit . Yapar selüloz, sayesinde hücre duvarı çoğu bitki hücrelerinin, glikoz en yaygın organik bileşik olarak kabul edilir toprak . Lignin : %20 ila %30; Bitki hücre duvarındakihücresel moleküller arasındaki boşlukları dolduranfenilpropan ( bir benzen halkasıve birkaç hidroksil grubuiçeren aromatik bir bileşik) birimlerinden oluşan bir bitki polimeri.
Lignin , hücrede amino asit fenilalanin'den sentezlenir . Miseloz : %20 ila %30; Glikoz, galaktoz ve mannoz gibi farklı monosakkarit birimlerinden oluşan polimerik polisakkarit. Diğer malzemeler: %1 ila %15; Yağlar , proteinler , nişasta , fenoller , mumlar , pektin , reçine . Ağaçlar Palmiye gerçek ağaç olarak kabul edilmez Avuç içi sayılır ağaç gibi , hiçbir büyüme halkaları var.
Ortak bir hurma ağacının sap kısmında da görüldüğü gibi Ağaçlar binlerce farklı bitki familyasında bulunur. Kaba bir tahminle, yaklaşık 100. 000 ağaç türü vardır ; Bu sayı, damarlı bitki türlerinin ( yosun veya yosun dışındaki ) sayısının dörtte biri kadardır . Beş ana ağaç bitkisi türü vardır ; Bunlardan ikisi gerçek ağaç olarak kabul edilir : kozalaklı ağaçlar ve geniş yapraklı ağaçlar. Bu iki türe ait ağaçların gövde ve dalları ahşaptan yapılmıştır.
Geniş yapraklı ağaçlardan elde edilen bir hammadde olarak ahşaba geleneksel olarak sert ağaç, kozalaklı ağaçların ahşabı ise yumuşak ağaç denir . Bu bölünme, ağacın gerçek zorluklarıyla yalnızca gevşek bir bağlantıya sahiptir; Çam ağacı , örneğin, en bilinen kozalaklı, çok zor çoğu geniş yapraklı ağaçlardan daha uzundur. Geriye kalan üç gruptaki bitkiler ağaç benzeri bitkiler olarak kabul edilir ; Bunlar eğrelti otu ağaçları , palmiye ağaçları ve hindibadır (birçoğu yanlışlıkla palmiye ağacı sanır).
Bu üç grupta, gövdede yıllık kalınlaşma yoktur ve bu nedenle çapı , tüm uzunluğu boyunca bir dereceye kadar eşittir. Bu, gerçek bir ağaç olarak kabul edilmeyen avuç içinde iyi bir şekilde görülebilir. Bazı bitkilerin ağaçlarla pek çok ortak özelliği vardır, ancak bunlar ağaç gibi bile sayılmazlar. Bambu ağaçlar , örneğin, aittir tahıl ailesinin benzer buğday , arpa , mısır ve pirinç , kendi yüksekliği 40 metre ulaştığı halde ve gövde ahşap benzeri doku yapılır.
Alan botanik beş grupla fırsatlar olduğu ağaç bitkiler denir ağaçbilim (dan Yunan : dendros aracı "ağaç", logia ( . . .
. . ) vasıtasıyla "Tevrat"). Endüstri, insanlara fayda sağlayan ağaçlara ve onları yetiştirme tekniklerine odaklanır. Yeraltı Ağacı Tepeleri sadece yerin üstünde olan, bazen çalı gibi görünen ağaçlar vardır ve ağacın çoğu aslında yeraltındadır.
Bu ağaçların dalları, hatta gövdeleri ve kökleri çok derin olabilir. Aslında ağaç oldukları için üst yüzeyleri belli bir dağılımda çalı gibi görünecektir. Bu ağaçlardan biri de tarlalarda bazen can sıkıcı olan tarla filizidir ve ağaç olması onu tekrar tekrar tekrarladığı için yok edilmesini zorlaştırır.
Anatomi ve Fizyoloji Büyük ağaçların kökleri muazzam oranlarda büyüyebilir. Üzerinde mantar olan ölü bir ağaç Bir akçaağaç tomurcuğu Çam kozalağı olan bir ağaç dalı Ağaçların ana bileşenleri kökler , gövde , dallar ve yapraklardır . Çoğu ağacın çiçekleri vardır ; Bütün çiçekler nerede olurlarsa olsunlar zamanla meyve olurlar . Terimi meyve ağaçları neredeyse tüm ağaçlar biraz meyve vermek beri genellikle erkek tarafından yenebilir meyve vermek anlamında olabildikleri ağaçlar için kullanılır. Ağaçlar iki ana bölüme ayrılır: Kozalaklı ağaçların önünde geniş yapraklı ağaçlar Çıplak tohumların önünde çiçekli (tohumlu) ağaçlar Birinci gruptaki ağaçlardaki yaprak çeşitliliği muazzamdır; Örneğin dikenler , iğneye benzer şekillerine rağmen birçok ağaç tarafından geniş yapraklı olarak kabul edilir.
Büyük farklılıklar da şeklindeki mevcut tomurcukları , organlar hangi yeni yapraklar ve dallar gelişir. Bazı ağaçların gövdesi, ağacın kenarına kadar uzanır ve tüm dallar ondan büyür; En genç dallar kısadır ve ağacın tepesinde belirir, böylece yapraklar bir piramit şeklini alır . Örneğin ladin ve ladin ağaçlarında durum böyledir .
Diğer ağaçlarda, gövde erkenden birkaç ana dallara ayrılır ve bunlardan ikincil dallar gelişir. Bunu fil , kayın ve tere ağaçları yapar. İlk dalların büyümeye başladığı yerden yüksekliği, ağacın diğer ağaçlara yakınlığına da bağlıdır; In ormanYoğun dallar büyük yüksekliklerde büyümeye başlarken, tek başına duran ağaçlar yere nispeten yakın dallar yetiştirir. Birçok ağaçtaki dalların düzenlenmesi, güneş ışığına maksimum düzeyde maruz kalmaya izin verir ve yoğun ormanlarda, yükseklere kadar büyüyen ağaçlar, alçak ağaçlardan daha iyi hayatta kalır.
içi boş ahşap; Ağacın içi tamamen böcekler tarafından yenir. Dev sekoyanın devasa gövdesi Ağaçlar kök şeklinde farklılık gösterir . Meşe gibi bazı ağaçlar doğdukları tek kökleri korurlar ve bu kök, toprağa dikey olarak sürekli ve derin bir şekilde büyür . Diğer ağaçlarda kök erken ayrılır.
Örneğin Theresa ağaçlarında alt kökler toprağın derinliklerinde büyürken kavak ağaçlarında kökler yere yakın kalır ve yanal olarak büyür. Kök büyümesinin yönü, diğer şeylerin yanı sıra, toprağın yoğunluğuna ve toprağın altındaki ana kaya tabakasının başladığı derinliğe bağlıdır . Gelen havadar yoğun ve sığ toprakta kökleri genellikle yanal büyüyecek ederken ve derin toprakta kökleri çoğu durumda, derin büyüyecek. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkiler asla tek bir dikey kök yetiştirmezler, ancak enine alt köklerle beslenirler. Büyük ağaçların kökleri geniş bir alana yayılabilir ve kökün yerden dışarı çıkmaya çalışması durumunda toprağın çatlamasına ve kaldırımları ve yolları tahrip etmesine neden olabilir .
Çiçek ,birçok bitkinin üreme organıdır. Çiçeklerin çoğu erkek ve dişidir ve dişi üreme organını ( yumurtalık ) ve erkek organları ( ercikler ) yan yana içerir. Bazı ağaçlar sadece erkek veya dişi çiçekler yetiştirir, bu nedenle her birey bir "erkek ağaç" veya bir "dişi ağaç" olarak tanımlanabilir. Sadece bu yana döllenmiş dişi çiçeklerhaline meyve , sadece dişi ya da karışık ağaçlar meyve. Çoğu ağaç meyvesi,insanlar tarafından yenmeyenfarklı türde fındıklardır .
İçinde bir tane (ve nadiren iki tane) bulunan ve çiçeğin yumurtalık duvarının çok sertleştiği ve ağaç gibi olduğu tanımlanmış bir rustik ceviz . Ağaçların sadece küçük bir kısmı yenilebilir sulu meyveler verir. Ahşap Yüzükler ahşap halkalar ahşap halkalar Ağaçların iyi bilinen bir özelliği, genellikle halkaları koruyan mobilya ve diğer ahşap yapıların yanı sıra gövdenin enine bölümünde de görülebilen yıllık halkalarıdır (birçok ahşap mobilyada görülen şeritler aslında halkalar, bu durumda ağacın yanlamasına değil uzunlamasına kesilmesi dışında). Vasküler kambiyum sayesinde ağaç gövdesi sürekli kalınlaşır . Kabuk ile çekirdek arasında yer alan, sürekli çoğalan ve farklılaşan eşey hücrelerinden (sınırsız farklılaşma yeteneğine sahip hücreler; bitki dünyasında bunlara meristem hücreleri denir ) oluşan bir dokudur .
Kambiyumdan gövdenin merkezine doğru gelişen hücreler ikincil odun, yani odun olur; Kambiyumdan dışa doğru gelişen hücreler ikincil bir dudak haline gelir - bu kabuktur. Kambiyumdan gelişen ikincil ucun doğası iklim koşullarına göre değişir : Park edilmiş bir mevsim nispeten ince bir ağacın gelişmesine neden olurken, yağmurlu bir mevsim sıkıştırılmış bir ağacın gelişmesine neden olur. Yağış olmadığında ahşap, suyun ahşabın tüm kısımlarına daha kolay akmasını sağlayan seyrek, yumuşak ve berrak bir uç oluşturarak duruma uyum sağlar; Parlak uçlu hücreler çok fazla sıvı içerir ve hücre duvarları incedir. Yağmurlar başlayınca ucun yoğunluğu artar ve rengi koyulaşır. Uç hücrelerde birçok besin maddesi depolanır ve bu da rengin değişmesine neden olur.
http://wartank.ru/?channelId=30152&partnerUrl=https://uskudaranadolu.org
Bir yıl olduğu için genellikle bir mevsim vardır. Bir yağmur mevsimi ve bir park mevsimi, ardından bir koyu halka ve bir açık halka birlikte ağacın ömründe bir yılı temsil eder, ancak iki yağışlı mevsimin olduğu ve aralarında yılda iki park edilmiş mevsimin olduğu yerlerde altı aylık halkalar oluşur. .
Yeryüzünde yağışlı ve yağışlı mevsimlerin olmadığı bölgelerde ( örneğin çölde ve ekvatorda ) ağaçlar neredeyse yıllık halkalar geliştirmez. Avuç içi gibi ağaç benzeri bitkilerde uç, demet ve kambiyum birbirine karışır ve gerçek ağaçlardaki gibi sıralanmaz; Böylece gövdede sürekli kalınlaşma olmaz ve halkalar oluşmaz. Farklı türlere ait ağaçların halkalarının genişliğinde büyük farklılıklar olabilir .
Meşe , söğüt , kavak ve çınar ağaçlarının halkaları, genişliği 3 milimetreden az olan porsuk ve bodur ağaçlarına kıyasla bir santimetre genişliğinde olabilir . İğne yapraklı ağaçlarda tek başına koyu halkaların genişliği dış etkenlerden etkilenmez; Açık renkli halkaların (gövdedeki toplam açık renkli odun miktarına göre) koyu halkalara göre oranı yağışlı yıllarda artar, park edilen yıllarda azalır; Böylece hızlı büyüyen bir iğne yapraklı ağaç, yavaş büyüyen bir ağaçtan daha yumuşaktır, çünkü hızlı büyüme sadece karanlık olanlardan daha yumuşak olan açık halkalar sayesinde gerçekleşir. Geniş yapraklı ağaçlarda ise durum tersine döner ve sadece ışık halkalarının genişliği dış etkenlerden etkilenmez. Dendrokronoloji ,ağaç halkalarına göre bilimsel tarihlendirmenin yapıldığı bir tekniktir .
Bu yöntemi kullanarakbirçok tarihsel ayrıntı çıkarılabilir. Yukarıda açıklandığı gibi, ahşap halkaların genişliği, evrimleştikleri zamandaki iklim koşullarına göre değişir; Dendroklimatoloji adı verilen alt dalı, ağaç halkalarının genişliğine bağlı olarak yıllar önce belirli bir bölgedeki iklim ile ilgili detayların ortadan kaldırılmasıyla ilgilenir. In danderoarcheology , diğer taraftan, ahşap kirişler antik yapılardan toplanmıştır ve onların yaşı (yapının dolayısıyla yaş) halka analizi yoluyla tahmin edilmektedir. Bazı faktörler -örneğin karıncalar - dendrokronolojiye engel olan ahşap halkaları yok edebilir. Diğer bir engel, eski ağaçların gövde çekirdeğinde bazen meydana gelen çürümedir.
Ağacın yaşı hala dış halkalarla tahmin edilebilir, ancak bu oran kesin olmaktan uzaktır. Ekoloji Gezegendeki birçok bölge ve ekosistem , içinde yetişen ağaçların türü ve yoğunluğu ile tanımlanır. Ağaçların orta yoğunlukta büyüdüğü, güneş ışınlarının aralarından geçmesine izin veren bir alana koru denir .
Aralarındaki toprağın gölgeli kalması için daha yüksek yoğunlukta büyüyen ağaçlar bir orman oluştururken , çoğunlukla otların düşük yoğunluklu ağaçlarla büyüdüğü bir alana savan denir . Orman alanları, içinde yetişen ağaçların türüne göre tanımlanır: Kozalaklı ağaçların bulunduğu alana tayga , geniş yapraklı ve yaprak dökmeyen ağaçların bulunduğu alana ise tropikal yağmur ormanları veya ılıman yağmur ormanları denir . Kozalaklıların nesiller boyunca gelişimi, çevresel koşullara evrimsel bir adaptasyon oluşturur . İğne yapraklar minimum yüzey alanı su kaybı ve riskini azaltır donma de düşük sıcaklıklarda . Bu, iğne yapraklıların sert kışlarda bile her zaman yeşil kalmasını sağlar .
Dünyanın kutuplarına yaklaştıkça ağaçların yoğunluğu azalır ; At enlemlerde 70 derecenin üstünde neredeyse hiç ağaçlar büyür. Deniz seviyesinden belirli bir alanın yüksekliği, içindeki ağaçların büyümesini de etkiler. Düşük sıcaklıklar ve kuvvetli rüzgarlar , ağaçların yüksek alanlarda yetişme şansını azaltır; Ağaçların büyümeleri yüksekte büyüdükleri için yavaştır ve genellikle alçak alanlarda yetişen özdeş ağaçların boyutlarına ulaşmazlar. Yüksek irtifa ağaç büyüme şansı da miktarına bağlıdır kar yüksek irtifa yakın: alanda ekvator ( Andes içinde Şili'de ise, deniz seviyesinden 2.
800 metre yükseklikte ağaçlar büyüyen, örneğin,) Orta Avrupa'da Alpler ağaçların büyümesini durdurur 1600 metre yüksek olmuştur. In HimalayalarKarlı alanlar, çeşitli iklimsel nedenlerle nispeten yüksektir ve bunun sonucunda ağaçlar 3. 800 metre yükseklikte bile görülebilir.
Dünyanın en yüksek irtifalarında gözlemlenen birey , Çin'de Himalaya dağlarında deniz seviyesinden 4. 600 rakımda yetişen bir ladin türüdür ( Abies squamata ) . Düşük sıcaklıklara en dayanıklı ağaçlar , 70 santigrat derece soğuğa dayanabilen bazı karaçam ( Larix gmelini ) ve ananas ( Pinus pumila ) türleridir . Bu karaçam türü, ekvatordan en uzak ağaç olan 72 derece kuzey enleminde gözlendi. Ağaçların kökleri , özellikle sel sırasında toprağı erozyona karşı koruyarak dağ yamaçlarında bile büyümeyi sağlar.
Boyutlar ve tepe noktaları Nancy Ağacı: Bonsai Ağaçlar nelerdir vardır büyük, en karmaşık ve en metabolik olarak aktif yaratıklar üzerinde toprak ve kesinlikle içinde bitki aleminde . Bir 80 yaşındaki karaağaç ağaç , örneğin, 25 metre yüksekliğe ulaşır. 15 metre çapındaki bitki örtüsü 160 metrekarelik bir alana gölge yapmakta ve toplam 1. 600 metrekare yüzey alanına sahip yaklaşık 800. 000 yapraktan oluşmaktadır; Yaprak hücre duvarlarının toplam alanı 160.
000 metrekaredir. Hammadde olarak üretilebilen ahşabın hacmi 15 metreküp olup , yaklaşık yarısı karbon olmak üzere 12 ton ağırlığındadır . Odun her saat yaklaşık 2. 300 gram karbondioksit , 960 gram su ve 25.
435 joule kadar enerji tüketir . 1. 600 gram glikoz ve 1.
712 gram oksijen üretir - on kişinin ortalama tüketimi. Onun 80 yıl boyunca, ahşap 40000000 işlediği metreküp arasında hava . 2011 itibariyle dünyanın en uzun ağacı, " Hyperion " olarak bilinen yakışıklı bir sekoyadır . Redwood National Park California , Amerika Birleşik Devletleri'nde yetişir ve 115.
65 metrenin üzerine çıkar. 110 metreden daha uzun 42 ve 105 metreden 220 daha uzun ve yüz metreden en az 600'den daha uzun, hepsi "yakışıklı sekoya" ağaçları [ kaynak gerekli ] bilinmektedir . Ağacın maksimum yüksekliği 122-130 metredir, su ile içinden geçtikleri gemiler arasındaki yerçekimi ve sürtünmeye tabidir. [1]. Oaxaca, Meksika'da dünyanın en geniş ağacı Bir ağacın çevresini ölçmek, oldukça kolay bir iş olmasına rağmen, nasıl ölçüldüğüne bağlı olarak çok farklı sonuçlar verebilir.
Ağacın çevresini yerden 1,3 ila 1,5 metre yükseklikte ölçmek gelenekseldir. Zemin eğimliyse ( örneğin bir dağ yamacında ), ağaç gövdesinin temas ettiği en yüksek yer noktasından 1,5 metreyi ölçmek gelenekseldir, ancak bazıları en yüksek ve en düşük nokta arasındaki orta noktadan ölçülür. Bazıları ağacın "havadaki çevresini" ölçer, yani ölçüm bandını ağacın çevresine basitçe sarın ve bazıları gövde yüzeyinin şeklini dikkate alarak tüm çevreyi ölçer ve ölçüm bandını her küçük parçaya sokar.
kabuğun yarattığı "vadi" Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur
kabuğun yarattığı "vadi" Baobab gibi bazı ağaçlar yağmur mevsiminden sonra büyük miktarlarda su depolar ve bu da gövdelerini önemli ölçüde genişletir Bununla birlikte, birçok kişi tarafından dünyada yetiştiği düşünülen baobab ağacı, Güney Afrika'da , Farrell kentinden çok uzak olmayan, özel bir evin arka bahçesinde bulunur
Yorumlar
Yorum Gönder